“Licenza para prohibir”. José Antonio Constenla

01 Novembro 2021

Se Valle-Inclán vivise hoxe en día, tería moito material para o seu xénero sarcástico: o esperpento. Se xa foi un disparate converter a antiga Secretaría Xeral de Sanidade e Consumo en ministerio, maior aínda o foi poñer á fronte a Alberto Garzón. Tras dous anos destacou pola súa inactividade, sectarismo e disparates constantes. Pensando como xustificar o seu soldo e no seu afán por dar lustre ao ministerio creado ad hoc para as súas políticas posaderas, non crean que se lle ocorreu como baixar a factura da luz, do gas, do butano, ou da cesta da compra, non, iso xa llo deixa a outros. A súa última e brillante idea: prohibir a publicidade dirixida a nenos de chocolates, galletas ou xeado.
En calquera caso, este amor pola comida sa e o seu rexeitamento a chuletones e doces debe ser recente, porque aos 270 invitados á súa voda fai catro anos non lles ofreceu as hortalizas que agora patrocina, senón outras viandas como bogavante, solombo ibérico, lagostinos con salsa americana ou pirámide de chocolate con xeado de vainilla.
Que hai un problema de obesidade infantil é indubidable, pero pregúntense por que.
Igual en moitas casas non se pode comer outra cousa que patacas e hidratos de carbono, nin facer zumes naturais. Igual merece a pena repensar isto, sen criminalizar a ninguén e sen atacar as liberdades individuais. Evitar alimentos
procesados está xustificado pola epidemia de obesidade que afecta os menores, pero iso non pode ser a escusa do Goberno para obviar que o Estado non está para controlar todos os aspectos da vida humana, senón para prestar os servizos que os cidadáns por si sós, de forma individual, non son capaces de cubrir.
É máis fácil prohibir que educar! É mellor limitar os dereitos que traballar para que se teña claro que un refresco non é malo, pero vinte si! É mellor prohibir e depender do criterio de papá Estado, que ter criterio propio!
Esta actitude responde á querenza da esquerda pola enxeñería social. Tratan de impoñer a súa visión do mundo coma se esta fose moralmente superior e a única válida, moldeando a conciencia dos cidadáns en base aos seus principios, hábitos e costumes. Desa reeducación nacerán as xeracións forxadas por Garzón e os seus compañeiros de Goberno: mozos que poderán facer o bacharelato en tres cómodos anos, que pasarán a Selectividade cun suspenso, ou aos que non se poderá esixir que estuden por se se angustian. Iso si, non tomarán nin pasteis nin xeados.
Ao Goberno preocúpalle o azucre, a outros nos preocupan máis as advertencias de apagamentos de Austria, que Alxeria peche “o noso” gasoduto, que China compre todo o carbón posible, ou que Rusia sexa a dona do gas de Europa.
Este goberno de Chiquitos da Calzada máis que de Adenauers ten cambiadas as prioridades: marihuana? Si, claro, bocadillos de Nocilla? Iso non.

Outros artigos

“A morte do cadelo”. Luís Celeiro

Morreu o seu can, Xambrailo, e aínda anda coa dor no peito, nos ollos mollados, no corazóne na alma. A súa alma é tan grande que o ocupa todo, o que se ve e o que está detrás doque se ve, o de arriba e o de abaixo. El di, con toda a súa sabedoría no falar e con...

+

“Irmandade xurídica galega” – Xosé González Martínez

Despois de dezasete anos de existencia, a Irmandade Xurídica Galega segue arrecadando novos efectivos para o fomento da lingua galega nos usos xurídicos. Isto faise coa constancia dos xuristas que actualmente son meritorios exemplos a imitar. Este é o caso,por...

+

“En contra de mi voluntad” – Manuel Domínguez

En contra de mi voluntad. Hoy no quisiera escribir sobre ello, pero me toca, aunque sea tangencialmente. Uno por cercanía de barrio, otros por cercanía de vecindad ciudadana. Algunos dicen no entender, si tenía una buena familia, empresa, un velero, casa en la playa,...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Corrupción, o diñeiro de todos” – José Manuel Pena

“Corrupción, o diñeiro de todos” – José Manuel Pena

A corrupción é algo inherente ao ser humano. Non hai colectivo, entidade, organismo, empresa ou persoa individual que esteamos libres de cometer algún delito de corrupción. O peor, é cando esta afecta o erario público e ao diñeiro de todos. Nas Administracións...

“Pedro e Alberto, por Deus, diálogo!” – José Luis Calo

“Pedro e Alberto, por Deus, diálogo!” – José Luis Calo

A famosa frase “Aqueles que non poden lembrar o pasado están condenados a repetilo” transmítenos a importancia de aprender dos erros do pasado para evitar que se repitan no futuro. Noutras palabras, se non aprendemos dos erros do pasado, corremos o risco de cometelos...

O Barbanza
Resumo de privacidade

Esta web utiliza cookies para que podamos ofrecerche a mellor experiencia de usuario posible. A información das cookies almacénase no teu navegador e realiza funcións tales como recoñecerche cando volves á nosa web ou axudar ao noso equipo para comprender que seccións da web atopas máis interesantes e útiles.