O Goberno arxentino crebou o pulso que sostén o Dereito Marítimo Internacional na súa intención de ampliar a Zona Económica Exclusiva ( ZEE) máis aló das actuais 200 millas mariñas desde puntas da costa, co que os fondos mariños poderán ser explorados e explotados para a extracción de combustibles fósiles e minerais. Esta “quebra” non é senón grazas ao sometemento ou doblez ao que se someteu a todos aqueles países que apostaban seriamente por manter as cousas tal estaban ata o de agora: todos baixo a lei e esta marcando estreitamente as 200 millas de ZEE recoñecidas internacionalmente. Pero Arxentina marcou a pauta para seguir a Chile, Australia, Nova Zelandia, Reino Unido, Francia (pola expedición a Terra Adelaida en 1840) e Noruega (pola súa expedición á illa Pedro I en 1821) que consideran territorio e que camufla os seus desexos de extensión do recoñecemento da zona económica exclusiva de cada un deles máis aló das 200 millas (uns 370 quilómetros) que o citado Dereito Marítimo Internacional recoñece.
Para Arxentina non é outra cousa que o recoñecemento da extensión das plataformas submarinas, feito que permite que nalgunhas zonas como o golfo patagónico de San Jorge, a ZEE prolónguese ata 369 millas mariñas (683 quilómetros mar dentro). A diferenza entre o agora logrado e o que era legal esbien notable.
O novo mapa da plataforma continental arxentina alcanza ata a Antártida e a súa aceptación pola ONU reafirma a soberanía arxentina sobre as Malvinas, Georgias e Sandwich, augas controladas polo Reino Unido que supoñen case a metade da ZEE do país austral e que ocupan boa parte da reserva de pesca máis importante do mundo. Deste xeito, Arxentina convértese nun país bicontinental, con presenza en América e na Antártida.
A soberanía absoluta dos países alcanza, segundo a lexislación internacional, ata 12 millas marítimas ( uns 22 quilómetros) máis aló da costa. Os dereitos como ZEE rexen ata as citadas 200 millas mariñas (un 370 km.). A extensión da plataforma submarina permite que en zonas arxentinas como o golfo patagónico de San Jorge, a ZEE esténdase ata as 369 millas, é dicir, 683 quilómetros mar dentro. Deste xeito, a recentemente aprobada lei territorial incrementa a seguridade xurídica para o outorgamento de concesións que teñan como finalidade a exploración e explotación de hidrocarburos, minerais e especies moi significadas.
Segundo o ministro de Asuntos Exteriores de Arxentina, Felipe Solá, esa decisión convérteos nos donos da columna de auga , do leito e do subsolo: pesca, minerais e hidrocarburos son seus. É o que perseguen desde hai 25 anos cos seus plans de expansión da ZEE do mesmo xeito que o fan Canadá (en augas NAFO), Xapón e outros países (Francia e Reino Unido, en zonas de Gran Sol, entre estes) interesados na riqueza do combustible fósil e os minerais existentes nos fondos mariños. A pesca é o que menos importa, a día de hoxe.