Antón Luaces.- Unha emenda que pretende pór fin ás técnicas pesqueiras sen demonizar ao sector arrastreiro, asinada polos eurodeputados Gabriel Mato e Francisco Millán Mon, recibiu o apoio da maioiría da Eurocámara. A emenda modifica a resolución non lexislativa sobre economía azul que pretendía a eliminación total da pesca de arrastre en todas as áreas marítimas protexidas, algo contra o que tamén se manifestaron, amáis da maioiría dos eurodeputados, as organización pesqueiras de España e da Unión Europea.
O portavoz do PP Europeo na Comisión de Pesca do Parlamento de Europa. Gabriel Mato,l amosou a súa satisfacción polo apoio dado pola mayoría da Eurocámara e clarexaba a súa posición contraria á “demonización” do arrastre de fondo que, amáis, “é un dos artes pesqueiros máis comúns e regulados na Unión Europea” porque todos os artes de pesca “poden ser respectuosos co medio ambente se se usan ben”. Engade que o plan de acción da Comisión Europea para conservar os recursos pesqueiros e protexer os ecosistemas mariños debe ir acompañado da análise dunha posible limitación no uso dos artes prexudiciais para a biodiversidade, ñero sempre “sobre a base de informes científicos” porque “se utilizan un informe de propia iniciativa sobre economía azul para condenar unha técnica de pesca ancestral sen un debate profundo e ben informado, é absolutamente reprobable”. Aínda máis se a súa posible prohibición ten repercusións catastróficas para comunidades costeiras enteiras, xa que logo pode ir en contra da seguranza alimentaria e a perda de buques e empregos.
Cadra nesta apreciación o secretario xeral de Cepesca, Javier Garat, que parte do feito de que o informe non é vinculante “por máis que os ecoloxistas e os verdes tentaron “coar” o mesmo. “A situación é. neste momento, a mesma: as ameazas ecoloxistas segue ahí, retrásase a publicación do Plan de Acción da xestión pesqueira que, coa campaña ecoloxista, se solicita a desaparición da pesca de arrastre mediante o uso de mentiras absolutas. Hoxe, mércores, celébrase unha reunión técnica ao respecto que espero deixe constancia do impacto da medida e aporte datos científicos que desmintan de vez aos ecoloxistas”.
O arrastre, reafirmou en O Barbanza o secretario xeral da Cepesca, “é un arte que só se emprega en fondos mariños nos que non causa daño e, repetitivamente, nas mesmas áreas. Un arte moi importante para España que afecta exclusivamente a especies que só se poden capturar con estes aparellos de arrastre. Son moitas as especies que tan só poden ser capturadas con artes coma o arrastre e que, de non ser así, tan só poderían ser consumidas pola xente rica dado o seu alto prezo, máis asequible grazas a tales aparellos”.
A realidade económica do sector fala por sí mesma: hai 887 barcos (779 de baixura). Na Comunida autónoma de Galicia, a desaparición do arrastre implicaría unha pereda de 280 millóns de euros anuais. A máis. Limitar a pesca de arrastre aumentaría a dependencia europea das importacións de peixe estranxeiras.
O voto en contra da prohibición da pesca de arrastre permite que o texto final do informe se limite a pedir que a UE “prohíba o uso de técnicas prexudiciais nas súas augas mariñas totalmente protexidas seguindo o mellor asesoramento científico disponible. Limitar o contacto deste arte co fondo mariño pon en perigo a máis do 20% dos buques artesanais galegos e a un terzo dos postos de traballo desta frota. O prexuizo potencial para a economía galega rolda, como xa se dixo, os 2890 millóns de euros, e a súa prohibición elevaría a dependencia europea das importacións de peixe estranxdeiras.
