Xabier Díaz enche o Auditorio de Ribeira coa presentación do seu novo traballo

02 Maio 2022

Na tarde deste domingo 1 de maio o Auditorio Municipal de Ribeira abría as súas portas ás 18 horas para convidarnos a un encontro co músico e compositor Xabier Díaz, que nos amosou o seu novo traballo discográfico: Levantarse e caer. Arrolos e abrentes.

Foto de Fran Domínguez (como toda a serie)

Unha fermosa escolma de temas acompañada da voz de Antía Muíño, da guitarra de Guillerme Fernández, do acordeón de Roberto Grandal, da zanfona de Iván Costa e coa presenza do técnico de son ribeirense Tomás Axeitos.

Perante un ateigado Auditorio contaba onte Xabier que este novo álbum fala da nenez, do bonito que ten e da aprendizaxe que trae parella o feito de medrar e facerse, fala das experiencias adquiridas no camiño e da necesidade de aprender dos erros e de ser quen de seguir avante, como nos sinala o mesmo título do traballo.

Antía Muíño nun intre da actuación (fotos: Fran Domínguez)

Xabier Díaz mencionou a Onetti e Galeano no concerto de Ribeira, falounos da importancia de perder e de saber perder, tirando do fío lembramos as palabras do cineasta italiano Pasolini que dicía que xa dende pequenos se nos ensina que a vida é unha competición para gañar, Díaz insistiu en que non hai gañadores nin perdedores.

O artista coruñés entoou onte arrolos e cantos á felicidade e ao respecto polos demais, algo ben necesario nestes tempos, aproveitou tamén para felicitar a todas as nais e avoas presentes na sala.

Unha ducia de pezas soaron no Auditorio, todas as do novo album e a xeito de peche-agasallo dous dos seus temas máis senlleiros: Teu nome por mar e por terra e a marabillosa Cantiga da montaña.

Outros artigos

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Na memoria da veciñanza”. Luís Celeiro

“Na memoria da veciñanza”. Luís Celeiro

Ela pensaba que morría aquela mesma noite. Despídese das amizades, dos poucosfamiliares que lle quedaban, vai ao refuxio dos animais abandonados e dálle un bico a cadaun dos cadelos e a algunha das cadelas que moraban naquel espazo cheirento, naquel lugarque fedía e...