Si, o río Miño é o cordón umbilical que une Galicia con Portugal.
No ano 1090, ao falecer o rei García de Galicia, o reino de Galicia, que chegaba máis aló de Coimbra, dividiuse administrativamente en dous condados, tomando como referencia o río Miño, establecendo no norte o condado de Galicia e o condado de Portugal no sur (que despois sería o xerme da constitución en 1139 do reino independente de Portugal de Alfonso Enríquez).
Co paso do tempo, nós no sur mantivemos a lingua común, mentres que no norte, Galiza sufriu a presión, o uso, a imposición da lingua castelá, todas as relacións administrativas facíanse en castelán, a xustiza facíase en castelán, en definitiva, a lingua española. todas as relacións co Estado eran en castelán, co cal a lingua que antes era común, estaba a sufrir certos cambios de mestura no norte.
Carballo Calero foi designado para liderar o grupo de expertos que debe elaborar a nova normativa para o galego. O primeiro borrador foi elaborado en 1979 baixo o título de Normas ortografías do idioma galego. Esta normativa recomendaba un achegamento gradual ao portugués, utilizando o portugués como referencia ortográfica máis axeitada para o galego, todo isto como consecuencia de que no sur, hoxe Portugal, a lingua se conservou sen interferencias externas.
A data de celebración do Día das Letras Galegas, o 17 de maio, débese a que tal día, en 1863, publicouse en Vigo o primeiro exemplar da obra Cantares gallegos, de Rosalía de Castro, que marca o inicio do Rexurdimento ou renacemento cultural de Galicia.
Dicía o escritor Fernando Pessoa que Minha pátria é a língua portuguesa ¿Cantos galegos haberá sen pátria?
Deixo a casa onde nacín, deixo a aldea que coñezo, por un mundo que non vin. Deixo amigos por descoñecidos, deixo a beira polo mar, deixo ben o que quero… Quen non puido marchar!
Bo día.